Każde dziecko w wieku od 7 do 18 lat mieszkające w Polsce podlega obowiązkom szkolnym lub naukowym. Oznacza to, że musi chodzić do szkoły, w przeciwnym razie rodzice mogą zostać ukarani. Obowiązek ten dotyczy również dzieci nieposiadających obywatelstwa polskiego, niezależnie od statusu migracyjnego ich rodziców w Polsce.
Rok szkolny rozpoczyna się w Polsce 1 września i kończy w ostatni piątek czerwca przyszłego roku. Zajęcia odbywają się w szkołach pięć dni w tygodniu, od poniedziałku do piątku. Weekendy (sobota i niedziela) to dni wolne.
Polski system oświaty przewiduje następujące etapy szkolenia:
- przedszkole (dzieci w wieku od 3 do 6 lat);
- szkoła podstawowa (8 klas; dzieci w wieku 7-15 lat);
- trzy klasy w szkole ponadpodstawowej – licea, technika: od 16 do 20 lat;
- szkolnictwo wyższe – od 18 roku życia, po ukończeniu szkoły podstawowej.
Dzieci w wieku 0-3 można kierować do żłobków czy klubów dziecięcych, ale placówki te nie należą do systemu oświaty, podlegają Ministerstwu Rodziny i Pracy, więc nie są obowiązkowe. Podobnie w Polsce w razie potrzeby nie można uzyskać edukacji przedszkolnej (przedszkola) i szkolnictwa wyższego.
Dzieci cudzoziemców przyjmowane są do przedszkola, pierwszej klasy szkoły podstawowej lub szkoły artystycznej na takich samych zasadach i w taki sam sposób jak dzieci z obywatelstwem polskim. Głównym dokumentem jest wniosek o przyjęcie do przedszkola lub szkoły (dostępny w konkretnej placówce), wypełniony ręcznie lub w formie elektronicznej. W niektórych miastach istnieje elektroniczny system zapisów dzieci do przedszkola lub pierwszej klasy podstawowej – szczegółowe informacje udzielane są przez szkoły lub wydziały oświaty organów samorządu regionalnego, urzędy gmin, administracje miasta lub powiatu – w wybranym przez cudzoziemca miejscu osiedlenia się na okres pobytu w Polsce.
Możesz dowiedzieć się więcej o systemie edukacji pod tym linkiem.
